Γενικά, το κλίμα της υψηλά υψόμετρα. Βουνό κλίματα διακρίνονται από την αναχώρηση των χαρακτηριστικών τους από εκείνες των γύρω πεδιάδες, και η μία κοινή βάση για αυτή τη διάκριση είναι η ατμοσφαιρική κενού. Πέρα από αυτό, η μεγάλη ποικιλία εισάγεται από τις διαφορές στο γεωγραφικό πλάτος, υψόμετρο, καθώς και έκθεση στον ήλιο. Έτσι, δεν υπάρχει κανένα ενιαίο, σαφή, ορεινό κλίμα. Τα πιο κοινά αποτελέσματα κλιματικών μεγάλα υψόμετρα είναι μειωμένη πίεση, μειωμένο οξυγόνο διαθεσιμότητα, μειωμένη θερμοκρασία, και αυξημένη ηλιασμός? τα δύο τελευταία συνδυάζονται για να παράγουν μια τυπική κατάσταση "καυτό ήλιο και το κρύο σκιά". Η πτώση είναι βαρύτερο στην προσήνεμη πλευρά της ένα βουνό εμπόδιο από την leeward (ορογραφική βροχόπτωση), και στην προσήνεμη πλευρά αυξάνει πρός τα πάνω στη ζώνη της μέγιστης κατακρήμνισης, τότε μειώνεται και πάλι. Σε πολλές τροπικές βουνά δασική ζώνη επεκτείνεται στο επίπεδο της σύννεφο μέσο ύψος, η οποία προκαλεί μια υπερβολικά υγρό κλίμα και να παράγει το λεγόμενο ομίχλης δάσος. Η Ορογραφία δίνει αφορμή για πολλές τοπικοί άνεμοι, επικεφαλής μεταξύ foehn, βουνό και κοιλάδα ανέμους, βουνό-χάσμα ανέμους, και κατηφόρα ανέμους από πολλά είδη. Μεγάλο ενδιαφέρον σε ορεινό κλίμα έχει επικεντρωθεί στις σχετικά καλά - αραιοκατοικημένες, Ισημερινή Άνδεις. Εκεί, τέσσερις ζώνες ανύψωσης οριοθετούνται: tierra caliente (καυτό γη)? Tierra tamplada (εύκρατο γης)? Tierra fria (δροσερό γης)? και tierra helada (γη του παγετού).