Ένα κελί νεύρων που μεταδίδει ηλεκτροχημική ωθήσεις. Νευρώνες είχαν σκεφτεί να λειτουργούν κάπως σαν ηλεκτρικούς διακόπτες: όταν ενεργοποιείται στο τέλος dendrite από μια εισερχόμενη παλμός νεύρων, δημιουργούν ένα παλμός που το νευράξονας (με βοήθεια από την Ranvier των κόμβων, που λειτουργούν όπως σήμα ενισχυτικά εναύσματα) στο τερματικό κουμπί, όπου η παλμική ενεργοποιεί την ελευθέρωση χημικών ουσιών νευροδιαβιβαστής το synpase, το χώρο μεταξύ έναν νευρώνα και άλλο. Αυτών των χημικών ουσιών στη συνέχεια έναυσμα ημιτονοειδή παλμό (ή να εμποδίσουν μία) σε άλλα νευρώνες. Όπως αποδεικνύεται, ωστόσο, κάθε νευρώνα είναι περισσότερο σαν ένα μικροτσίπ από ό, τι ένας απλός μεταγωγέας. Ανά πάσα στιγμή abut μόνο 5-10% του ανθρώπου σπινθηρογόνου του εγκεφάλου νευρώνες, αλλά τελικά γίνει όλες τους, γεγονός που έρχεται σε αντίθεση με την κοινή αλλά ανακριβή ιδέα που τα άτομα να χρησιμοποιούν μόνο ένα μικρό τμήμα του μυαλό τους. (Ποιο τμήμα του εγκεφάλου που χρησιμοποιεί κάποιο άτομο, κάθε φορά, ή τακτικά, είναι ένα άλλο θέμα. ) Ενήλικο εγκέφαλο περιέχει περίπου 10 δισεκατομμύρια νευρώνες, με τον εγκέφαλο ως ένα σύνολο σχεδίασης watts 20-40 της εξουσίας, και με μια τελική χωρητικότητα των 100 (πολύ περίπου) terrabytes: το ίδιο με κάθε βιβλίο γράφτηκε ποτέ, Ψηφιοποιημένος. Είναι δύσκολο να εκτιμηθεί επειδή περίπου 10.000 άλλοι νευρώνες σε εξαιρετικά περίπλοκη νευρωνικά δίκτυα "επαφών" κάθε dendrite.