Ένα μικρό, συνήθως δακτυλιόσχημο ζαχαροπλαστικής που είναι συνήθως προζύμι με μαγιά ή μπέικιν πάουντερ, και που να μπορούν να ψηθούν, αλλά γενικά είναι τηγανητό. Το παραδοσιακό σχήμα δακτυλίου σχηματίζεται από χρησιμοποιώντας έναν κόπτη ειδική δακτυλίου που αποκόπτει την κεντρική οπή στη ζύμη. Μπορεί επίσης να γίνει με δύο μπισκότο κόπτες, μεγάλες και μικρές (για την τρύπα). Τηγανητό ντόνατ τρύπες είναι αγαπημένα με παιδιά. Υπάρχουν δύο κύριες μορφές της ντόνατς. Αντληθέντα ντόνατς είναι σηκωμένος με ζύμη και επιτρέπεται να αυξηθεί σε τουλάχιστον μία φορά πρίν γίνεται τηγανητό. Εκτός από το παραδοσιακό δαχτυλίδι-σχήμα, έθεσε ντόνατς έρχονται επίσης σε πλατείες και ανατροπές. Επιπλέον, η ζύμη χρησιμοποιείται για να κάνει επιμήκεις και στρογγυλά ντόνατς Ζελίνι — κοινώς ονομάζεται ζελέ ντόνατς. Κέικ, κουλουράκια λαμβάνουν τη δύναμή τους προζύμι από το μπέικιν πάουντερ και πριν από το τηγάνισμα για να αποτρέψει τη ζύμη από να απορροφήσουν πάρα πολύ πετρέλαιο στη διαδικασία είναι ψύξη. Τη ζύμη για κέικ ντόνατς είναι συχνά αρωματισμένη με μπαχαρικά, πορτοκαλί ή ξύσμα λεμονιού ή σοκολάτα. Χυλωμένη γίνονται από ζύμη κέικ-δακτυλίου. Είστε διαμόρφωσαν από το στρίψιμο δύο (περίπου 5-ίντσα) λωρίδες της ζύμης μαζί πριν από το τηγάνισμα. Και οι δύο τύποι είναι συνήθως είτε ξεσκονίζονται με κρυσταλλική ζάχαρη (λουκουμάδες τούρτα συχνά με τη ζάχαρη των ζαχαροπλαστών) ή συμπληρώνονται με ένα αρωματικό γλάσο (όπως η σοκολάτα ή butterscotch). Γαλλική ντόνατς, αν και όχι τόσο εύκολα διαθέσιμα όσο τα άλλα δύο είδη, γίνονται με choux ζαχαροπλαστικής (ζύμη σφολιάτας-κρέμα). Είναι πολύ τρυφερό και φως.