Ένας εκσυγχρονισμός της γεωργίας υψηλής απόδοσης, η οποία άρχισε το 1944 στο Μεξικό με το συνεταιρισμό σιτάρι έρευνας και παραγωγής προγράμματος που οργανώθηκε από το Ίδρυμα Ροκφέλερ και της μεξικάνικης κυβέρνησης υπό γεωπόνος Norman Borlaug. Η προκύπτουσα παραγωγή τεχνικές αύξησε σιτάρι απόδοση πάρα πολύ, και τη χρήση τους στην Ινδία και το Πακιστάν έσωσε εκατομμύρια ζωές. Αλλά επειδή παραγωγής αυτής εξαρτάται από την άρδευση (η οποία καλεί το αλάτι), βαριά μηχανήματα (η οποία συμπιέζει το έδαφος), και τα χημικά λιπάσματα και φυτοφάρμακα κατασκευασμένα από προϊόντα πετρελαίου, οι μακροπρόθεσμες συνέπειες της οικολογικής είναι ολέθρια.