Αν και πολλοί ειδήμονες ισχυρίζονται ότι Marco Polo έφερε την ιδέα της λαζάνια πίσω μαζί του στην Ιταλία από την Κίνα, η αλήθεια είναι ότι αυτή η μορφή τροφίμων προϋπήρχαν σε δύο χώρους ανεξάρτητα καιρό αποστολές του Polo. Στην πραγματικότητα, αρχαιολογική τεκμηρίωση τώρα επισημαίνει το γεγονός ότι νούγιες πιθανότατα προέρχεται από την Κεντρική Ασία, πιθανώς χρονολογείται τουλάχιστον 1000 b. , C. , σχεδόν κάθε χώρα έχει μια μορφή ζυμαρικών. Οι Γερμανοί απολαμβάνουν spaetzle, Πολωνοί έχουν τους Πιερόγκι και σε όλη την Ανατολή υπάρχουν δεκάδες λαζάνια, συνήθως γίνεται με αλεύρι ρυζιού ή σόγιας αντί αλεύρι σίτου (βλέπε Ασιατικά ζυμαρικά). Ζυμαρικά στην ιταλική, η λέξη σημαίνει «επικόλληση,» και παραπέμπει στη ζύμη έκανε με το συνδυασμό σκληρού σίτου αλεύρι σιμιγδάλι με ένα υγρό που ονομάζεται, συνήθως νερό ή γάλα. Ο όρος «ζυμαρικά» χρησιμοποιείται ευρέως και γενικά να περιγράψει μια ποικιλία λαζάνια από αυτόν τον τύπο της ζύμης. Κάποια ζυμάρια έχουν λίγο αυγό προστίθεται, αν και γίνονται με ζυμάρια μόνο αλεύρι και αυγά συνήθως αναφέρονται ως λαζάνια. Υπάρχουν εκατοντάδες σχήματα, μεγέθη, πάχη και τα χρώματα των ζυμαρικών. μακαρόνια και τα σπαγγέτι είναι πιθανότατα το πιο δημοφιλή, αν και η κάθε μία από τις κατηγορίες αυτές έχει πολλές ποικιλίες μέγεθος και σχήμα. Επιπλέον, υπάρχουν δεκάδες διασκεδαστικά σχήματα όπως conchiglie (κελύφη), farfalle (τόξα) και rotelle (μικρή Τιρμπουσόν). Άλλα pastas, όπως ραβιόλια και τα τορτελίνια, έχουν παραγεμίσματα. Pastas μερικές είναι έγχρωμες, συχνά με σπανάκι (πράσινο), τεύτλων χυμό ή ντομάτα Επικόλληση (κόκκινο) και καλαμάρια μελανιού (κάρβουνο γκρι). Ζυμαρικά έρχεται επίσης σε νωπά και αποξηραμένα φόρμες. Κατά γενικό κανόνα, τα εισαγόμενα αποξηραμένα ζυμαρικά είναι ανώτερη από αμερικανικά βιομηχανοποιημένα προϊόντα, κυρίως επειδή τα εισαγόμενα ζυμαρικά πραγματοποιείται μόνο με το σιμιγδάλι, το οποίο δεν απορροφά πολύ νερό και είναι ευχάριστα σταθερή όταν βρασμένα al dente. Καλής επιλογής των αποξηραμένων pastas μπορεί να βρεθεί στα περισσότερα σούπερ μάρκετ, και μια ακόμη πιο ευρεία ποικιλία διατίθεται στις αγορές της Ιταλίας. Πρέπει να αποθηκεύεται αεροστεγείς σε ένα δροσερό και ξηρό χώρο και μπορεί να διατηρείται σχεδόν απεριόριστα. Φρέσκα ζυμαρικά γίνεται συχνά με αυγά αντί για νερό, όλο και περισσότερο μπορεί να βρεθεί σε πολλά σουπερμάρκετ και είναι πάντα διαθέσιμο στις ιταλικές αγορές. Επειδή είναι εξαιρετικά αλλοιώσιμα, αυτό πρέπει να ψύξη αεροστεγείς και μπορούν να αποθηκευτούν με αυτόν τον τρόπο για περίπου 4 ημέρες. Αυτό μπορεί, επίσης, να δεσμευθούν για μέχρι ένα μήνα. Κουκ νωπό pastas σε ένα κλάσμα του χρόνου που απαιτείται για αποξηραμένα pastas. Όταν πρόκειται να saucing ζυμαρικά, ένας γενικός κανόνας είναι να χρησιμοποιήσετε φωτός σάλτσες για λεπτή pastas όπως Καπέλι D'angelo και οι chunky, βαριές σάλτσες για στιβαρές pastas όπως fusilli. Δείτε επίσης acini di peppe, agnolotti, anelli; bavettine; bucatini; cannaroni, κανελόνια; capellini; cappelletti; cavatappi; cavatelli, coralli; creste di galli, ditali, Γωνιώδης ζυμαρικά; fedelini; fettucce; fettuccine; fideos; fischietti; gemelli, gnocchi; lasagna; linguine; lumache; maccheroni; Μαφάλντα; magliette; manicotti; margherite; mostaccioli; orecchiette; orzo; pansotti; pappardelle; pastina; penne; perciatelli; pezzoccheri; quadrettini; radiatore; rigatoni; riso; rotini; ημι de melone; stelle; tagliarini, όπου κυριαρχούν οι ταλιατέλες; tagliolini; trenette; tripolini; tubetti; φιδέ; Ζήτη.