Μια πειθαρχία που συνδέει τα οικολογικά προβλήματα με κοινωνικά προβλήματα: "..."Οι ιεραρχικές σχέσεις νοοτροπία και τάξη που τόσο λεπτομερώς διαχέονται στην κοινωνία δημιουργούν την ίδια την ιδέα του κυριαρχεί το φυσικό κόσμο"(Μάρεϋ Μπούκτσιν). Ορισμένα κύρια έμφαση:

• το παράδειγμα της κυριαρχίας της φύσης που ακολουθείται από την κυριαρχία της κοινωνίας από το κράτος και, πριν από αυτό, των γυναικών από τους άνδρες. *Institutionalized ιεραρχία και κυριαρχία βλάψει τη βιόσφαιρα και να υποτάξουν τους ανθρώπους να διαδεδομένη κοινωνικές αδικίες. Θα πρέπει να αντικατασταθούν από τις πρακτικές που ευνοούν σκέψης και δράσης όσον αφορά την συμπληρωματικότητα. *Το τεχνητή διακλάδωση του κόσμου στο «φυσικό» και «αφύσικη» (ανθρώπινη) δεν μπορεί να σταθεί. Είμαστε μέρος του φυσικού κόσμου βλάβες μέσω μας "δεύτερη φύση" σύμβολο-juggling ικανότητες. *Καπιταλισμού που βασίζεται σε διαρκή επέκταση είναι σπάταλη και ξεπερασμένη. *Την κρίση της εποχής μας δεν είναι η εμφάνιση των πόλεων, αλλά μια αστικοποίησης που καταστρέφει πόλεις και αγροτικές περιοχές όσο. *Μπούκτσιν επικρίνει τύφλωση βαθιά οικολογία στην εμφάνιση της ιεραρχίας: "όσο ιεραρχία παραμένει, για όσο διάστημα κυριαρχία οργανώνει ανθρωπότητα γύρω από ένα σύστημα των ελίτ, το έργο του κυριαρχεί η φύση θα παραμείνει μια κυρίαρχη ιδεολογία και αναπόφευκτα πλανήτη μας στο χείλος, αν όχι στην άβυσσο, οικολογική εξαφάνιση. "