In de breedste van termen, levensmiddelenadditieven zijn stoffen die opzettelijk toegevoegd aan voedsel direct of indirect met een of meer van de volgende doeleinden: 1. te handhaven of te verbeteren van de nutritionele kwaliteit; 2. om productkwaliteit en versheid; 3. om te helpen bij de verwerking of de bereiding van levensmiddelen; en 4. om te eten aantrekkelijker te maken. Sommige 2.800 stoffen momenteel worden toegevoegd aan levensmiddelen voor een of meer van deze toepassingen. Tijdens de normale verwerking, verpakking en opslag, tot 10.000 andere verbindingen kan hun weg vinden naar voedsel. Vandaag meer dan ooit, additieven zijn strikt gereglementeerd. Fabrikanten moet bewijzen de additieven die ze toe te aan levensmiddelen voegen veilig zijn. Dit proces kan verschillende jaren duren en bevat een batterij van chemische studies alsmede proeven waarbij dieren, de laatste om te bepalen of de stoffen kunnen schadelijke effecten, zoals kanker en geboorteafwijkingen. De resultaten van deze uitgebreide studies moeten worden voorgelegd aan de Food and Drug Administration (FDA), dat vervolgens bepaalt hoe het toevoegingsmiddel in levensmiddelen kan worden gebruikt. Er zijn twee grote categorieën van levensmiddelen die vrijgesteld van deze testen en goedkeuring proces zijn: 1. een groep van 700 stoffen gecategoriseerd als gras ("over het algemeen erkend als veilig"), die zo zijn ingedeeld vanwege uitgebreide verleden gebruiken zonder schadelijke bijwerkingen; en 2. stoffen goedgekeurd vóór 1958 ofwel door de FDA of de USDA. Een voortdurende herziening van veel van deze stoffen is in feite echter om ervoor te zorgen dat ze zijn getest tegen de meest recente wetenschappelijke normen. Het is interessant op te merken dat ongeveer 98 procent (in gewicht) van alle in de Verenigde Staten gebruikte levensmiddelenadditieven in de vorm van bicarbonaat, citroenzuur, glucosestroop, mosterd, peper, zout, suiker en plantaardige kleurstoffen zijn.