Een zachte, vettige weefsel gevonden in de holle midden van een dier been botten en, hoewel niet zo overvloedig, in de spinale botten. Het is niet algemeen verbruikt in de Verenigde Staten, maar beenmerg wordt beschouwd als een delicatesse door veel Europeanen en is het hoogtepunt van de beroemde Milanese specialiteit osso buco. Marrowbones (die beenmerg bevatten) kan worden gekocht op vlees markets en op de meeste supermarkten (hoewel speciale bestellen nodig zijn kan). Ze moeten worden verpakt, gekoeld en gebruikt binnen een dag of twee van aankoop. Beenmerg is uiterst licht en verteerbaar. Het kan worden gekookt in het been (en daarna verwijderd) of het kan worden eerst verwijderd en apart gekookt. Het gemeenschappelijk methoden van voorbereiding zijn bakken of stroperij, waarna het merg vaak verspreid op toast en diende als een voorgerecht. A speciale lange, smalle gebruiksvoorwerp beenmerg lepel of scoop genoemd kan worden gebruikt om uit te pakken het merg van het bot. Beenmerg wordt ook toegevoegd aan soepen voor lichaam en smaak. Het heeft dezelfde calorie tellen als rundvlees vet en een kleine hoeveelheid eiwit bevat.