De oplossing van een vergelijking of een verzameling van simultane vergelijkingen door procedure van een eerste aanpassing aan een reeks van herhaalde proefoplossingen, elke afhankelijk van de direct voorafgaande onderlinge aanpassing, op zodanige wijze dat de discrepantie tussen de nieuwste geschatte oplossing en de echte oplossing systematisch wordt verminderd. Newton de methode voor de bepaling van de wortels van een algebraïsche vergelijking is een voorbeeld van de methode van opeenvolgende benaderingen. Voor partiële differentiaalvergelijkingen, de ontspanning methode is een algemeen toegepaste voorbeeld van de methode van opeenvolgende benaderingen.