De fijne klimatologische structuur van het luchtruim dat zich uitstrekt van het zeer oppervlak van de aarde tot een hoogte waar de effecten van de onmiddellijke karakter van het onderliggende oppervlak niet langer kunnen worden onderscheiden van de algemene lokale klimaat (mesoclimate of macroklimaat). Het microklimaat varieert met en op zijn beurt is gesuperponeerd op de grotere voorwaarden. Terwijl sommige strakke grenzen zijn geplaatst op de dikte van de laag betrokken, het is realistischer te overwegen variabele diktes. (Let op het microklimaat van het zetten van een groene ten opzichte van die van een bos van redwood. ) In het algemeen, vier keer die de hoogte van de oppervlakte groei of structuren definieert het niveau waar beëindigingspremie boventonen verdwijnen. Microklimaat kan worden onderverdeeld in aangezien er zo veel verschillende klassen soorten onderliggende oppervlak. Met voldoende detail, dit zou bijna onbegrensd. Momenteel de meest bestudeerde brede typen zijn de "stedelijke microklimaat," beïnvloed door stoep, gebouwen, luchtvervuiling, dichte bewoning, etc. , de "vegetatie microklimaat," betrokken met het complexe karakter van de luchtkamer bezet door vegetatie, en de gevolgen ervan op de vegetatie (Zie phytoclimatology); en het microklimaat van beperkte ruimten (de cryptoclimate) van huizen, serres, grotten, enz.