Een instrument dat de brekingsindex van lucht door wijzigingen in de vochtigheid vast te stellen maatregelen. De brekingsindex van de vochtige lucht wordt gemeten door het meten van de diëlektrische constante met behulp van speciale condensatoren of door het meten van de frequentie verschuivingen. Voor de laatste methode een meetcel met de vochtige lucht is in vergelijking met een referentie-cel met droge lucht of een referentie inert gas. De frequenties worden gebruikt zijn ongeveer 10 GHz, die correspondeert met een golflengte van ongeveer 30 cm.