การจัดหาวัสดุความร้อน ทั้งในรูปแบบของไอน้ำหรือน้ำร้อน จากแหล่งศูนย์กลางไปยังกลุ่มของสิ่งก่อสร้าง เป็นอุตสาหกรรม เขตที่ความร้อนเริ่มใน 1900s แรก ๆ ที่แจกไอเสียไอน้ำ ก่อนหน้านี้เสียกับบรรยากาศ จากพืชพลังงานที่ตั้งอยู่ใกล้กับเขตธุรกิจ และอุตสาหกรรม การมาถึงของพืชสร้างไฟฟ้าชนิด condensing และการพัฒนาของส่ง long-distance ไฟฟ้าทำให้ข้นของสร้างไฟฟ้าในระยะไกลจากเขตธุรกิจขนาดใหญ่พืช เขตร้อนส่วนใหญ่ที่ระบบในสหรัฐอเมริกาใช้ไอน้ำที่แยกต่างหากสร้างสิ่งอำนวยความสะดวกใกล้กับการโหลดของศูนย์ควบคุมงาน ในบางเมือง โดย New York, high-pressure ย่านไอน้ำ (เหนือ 120 ปอนด์/นิ้ว² หรือ 830 kilopascals) ใช้อย่างกว้างขวางในการดึงกังหันที่ไดรฟ์ปั๊มและ refrigerant compressors แม้ว่าพืชร้อนบางอำเภอมีการทำหน้าที่แยก residences ต้นทุนของ underground piping และปริมาณขนาดเล็กของความร้อนทำให้จำเป็นของบริการบริการนี้โดยทั่วไป unfeasible